کتاب SOLAR HOUSE

میدان هلیوستات ها

شکل میدان

میدان هلیوستات ها در دو شکل کلی وجود دارند: میدان شمالی و میدان احاطه شده. در میدان احاطه شده هلیوستات ها اطراف یک برج مرکزی قرار گرفته و برج معمولاً به منظور بهینه کردن راندمان در نیم دایرۀ جنوبی میدان قرار دارد. در میدان شمالی تمامی هلیوستات ها در شمال برج قرار دارند. انتخاب شکل میدان به چگونگی سیستم دریافت کننده بستگی دارد.

هلیوستات (Heliostat)

هلیوستات در لغت یونانی به معنای خورشید بوده و اصطلاحاً به آیینه ای که روی محور دوار نصب گشته و با حرکت خود قادر است نور خورشید را به طور پایدار به نقطه ای ثابت انعکاس دهد، اطلاق می شود. هلیوستات اصلی ترین جزء سیستم جمع کننده بوده و مستقل از دریافت کننده و سیال عامل کار می کند. در نتیجه طراحی آن ارتباط زیادی با اجزای دیگر نیروگاه و همچنین نحوه استفاده نهایی از انرژی حرارتی تولیدی ندارد. این مزیت، تولید انبوه هلیوستات ها را از نظر طراحی نیروگاه مستقل نموده و در نتیجه باعث کاهش بهای واحد هر هلیوستات می شود. بخش عمده هزینه هر نیروگاه خورشیدی به هلیوستات ها اختصاص دارد.

شیدسنج (Pyranometer)

مقدار کل تابش خورشیدی را روی یک سطح افقی ( مستقیم باضافه پخش) را می توان توسط شید سنج اندازه گیری نمود که واحد آن مقدار انرژی جذب شده در واحد سطح در واحد زمان خواهد بود. یا به بیان دیگر شیدسنج وسیله ای است برای اندازه گیری تابش دهی کل (مستقیم و پخش) از یک نیمکره به ترتیبی که اگر بوسیله یک صفحه گرد روی قسمت دریافت کننده آن سایه انداخته شود فقط تابش دهی پخش را اندازه می گیرد. برای این منظور معمولاً از یک صفحه سایه انداز که روی دستگاه نصب شده استفاده می گردد.

 

آذرسنج خورسیدی (Pyrheliometer)

آذرسنج وسیله ای است که در آن موج یاب تعدیل کننده برای اندازه گیری تابش مستقیم خورشیدی در حالت تابش عمودی استفاده می شود. به عبارت دیگر آذر سنج وسیله ای است برای اندازه گیری تابشهای مستقیم خورشیدی در برخورد عمودی با آن. اولین وسیله اندازه گیری تابشهای مستقیم خورشیدی آذرسنج الکتریکی بود که در سال 1893 توسط انگستروم اختراع شد.